ตัวหนังสือคาโรลิงเกียนเป็นลักษณะการออกแบบตัวอักษรที่ถูกสร้างขึ้นในช่วงหลังศตวรรษที่ 8 เริ่มศตวรรษที่ 9 โดยเกิดขึ้นในช่วงการปฏิรูปการศึกษาของจักรพรรดิ Charlemagne ของชาวโรมัน และถูกขัดเกลาแก้ไขให้ดูสละสลวยขึ้นในยุคสมัยฟื้นฟูศิลปวิทยาของอิตาลีโดยกลุ่มนักมนุษยนิยม หลังจากนั้นมันเป็นพื้นฐานของตัวอักษรโรมันทั้งพิมพ์ใหญ่และพิมพ์เล็กในปัจจุบัน
แบบตัวอักษรที่ถูกเขียนขึ้นในฝรั่งเศษปี คศ.850 ที่เมืองปารีส
ในปี ค.ศ.781 นักบวชที่มีความรู้ทางด้านภาษาอังกฤษชื่อว่า Alcuin ถูกเรียนเชิญโดยจักรพรรดิชาลมาล (Charlemagne) มาเป็นอาจารย์ที่โรงเรียนในเมือง Aachen หลังจากนั้นเขาได้ย้ายกลับไปอยู่ประเทศอังกฤษในปี ค.ศ.790 และได้เกษียณจากตำแหน่งเจ้าอาวาสของนักบวชที่เมือง Tours เป็นที่ที่เข้าได้สร้างโรงเรียนสงฆ์รวมถึงได้รวบรวมหนังสือมากมาย เขาได้รับยกย่องในการปฏิรูปพิธีกรรมทางศาสนาของนิกายโรมันคาธอลิกและเขาเป็นผู้ที่ใช้ตัวอักษร Caralingian minuscule ในยุคการปฏิรูปการศึกษาของชาลมาล ที่จำเป็นต้องมีการผลิตรูปแบบอักษรที่จะใช้ขึ้นใหม่เพื่อเผยแพร่ให้ทั่วจักรวรรดิโรมัน สอดคล้องกับสไตล์ตัวอักษรนี้ที่มีลักษณะเข้าใจง่าย เหมาะที่จะถูกนำมาใช้อ่านและเขียน พวกเขาให้ความสำคัญต่อการเก็บรักษาความรู้โบราณไว้เป็นอย่างดีเนื่องจากมีการพบสำเนาการเขียนลักษณะตัวอักษรแบบ Carolinggian ยังอยู่ในสภาพดี
- ตัวอักษรสไตล์ คาโรลิงเกียน (Carolingian) นั้นมีลักษณะกลมๆและมักมีระยะห่างระหว่างตัวอักษรมาก แต่เมื่อเวลาผ่านไปพวกเขาก็ย่อตัวอักษรให้มีขนาดเล็กลงและเป็นลักษณะกอธิคมากยิ่งขึ้น
- Minuscule คือตัวอักษรพิมพ์เล็กที่มีลักษณะตรงกันข้ามกับอักษรสไตล์ Majuscule ซึ่งสไตล์ Minuscule นั้นเป็นพื้นฐานสำหรับตัวอักษรพิมเล็กของแบบอักษรสมัยใหม่
Caralingian minuscule >> สามารถสร้างความแตกต่างจากสไตล์ตัวอักษรจากยุคกลางที่เก่าแก่ได้เป็นอย่างมาก มีการใช้ตัวอักษรพิมพ์เล็กที่โค้งมนกว้างและดูสม่ำเสมอกัน มีการแยกคำ เครื่องหมายวรรคตอน เครื่องหมายจุลภาครวมถึงเครื่องหมายคำถามด้วย
